ALKMAAR - Het Openbaar Ministerie heeft vanmiddag zes jaar celstraf en tbs met dwangverpleging geëist tegen seriesteker René V., die tussen november 2018 en februari van dit jaar vanuit zijn auto heeft gestoken. Volgens het OM handelde hij niet in een opwelling, maar was hij 'op jacht'. Hij doorkruiste heel Noord-Holland over landweggetjes."


Hoewel hij officieel nog verdachte is, bekende V. geruime tijd geleden al. Eerst deed hij dat tegenover zijn vriendin, zo was vandaag te zien in de Alkmaarse rechtbank.

Op camerabeelden van een verborgen camera, die door de recherche in zijn auto was geïnstalleerd nadat hij in beeld was gekomen als verdachte van bedreiging en stalking, is te zien hoe hij na een uitnodiging van de politie om zich opnieuw op het bureau te melden, in een telefoongesprek met zijn vriendin tegenover haar bekent verantwoordelijk te zijn voor meerdere incidenten.

Belletje met vriendin
Door hem uit te nodigen voor een nieuw bezoek aan het bureau, hoopte de recherche dat hij snel met zijn vriendin zou bellen. Dat gebeurde, waarna zij de bekentenis hem met hangen en wurgen uit hem kreeg. Een dag later bekende hij op het bureau de seriesteker te zijn, om dat tijdens de pro forma-zitting van 1 augustus ook in de rechtbank te herhalen.

Voor de vier steekincidenten tussen 22 november en 26 januari wordt hem poging tot moord ten laste gelegd, maar het OM acht ook bewezen dat hij eerder die november maand (zonder voorbedachte rade) een vrouw heeft aangereden, daarmee zwaar lichamelijk letsel heeft toegebracht en aan haar lot heeft overgelaten. Nog eerder - op 6 november - zou hij een vrouw hebben mishandeld.

Doorslaggevende tip
Toch was het nog ouder incident waardoor V. uiteindelijk in beeld kwam. Nadat een Schagense vrouw kennisnam van de serie steekincidenten, belde ze de politie met de mededeling dat ze een half jaar eerder een incident had gemeld, waarbij een man op de Nieuwedijk in Schagen een 'pijpbeweging' naar haar had gemaakt, en toen ze daar iets van zei, hij terugreed en haar stompte.

Het incident leek enigszins op de serie steekincidenten, maar week er ook vanaf. Omdat de Schagense vrouw destijds het kenteken had doorgegeven, kwam de recherche er snel achter dat de auto op naam van een vrouw uit Julianadorp stond.

Alarmbellen rinkelen
Toen bleek dat zij op hetzelfde adres woonde als V., die op dat moment in beeld was voor telefonische bedreiging en stalking van vijf vrouwen, gingen alle alarmbellen rinkelen.

Zijn telefoon werd uitgelezen en zijn dienstrooster opgevraagd, reconstrueert de officier het onderzoek. Bij ieder steekincident - in Castricum, Egmond aan den Hoef en Barsingerhorn - bleek hij net vrij, en in de buurt van de plaats delict.

Door al dat bewijs was hij de voornaamste verdachte, maar was het ook voldoende om hem op basis daarvan aan te houden? Tijdens de verhoren over de stalking repte hij - uit angst om zijn vriendin kwijt te raken - met geen woord over de steekincidenten.

Om meer bewijs te verzamelen, en om een nieuw steekincident te voorkomen besloot de recherche - om een nieuw steekincident te voorkomen - hem te volgen. Behalve een baken werd zijn auto voorzien van een camera en microfoon. Die registreerden hoe hij regelmatig een snuif speed nam, met z'n hand naar z'n geslachtsdeel ging, en uiteindelijk het telefoongesprek met z'n vriendin.

'Seksueel experiment'
Een dag na zijn bekentenis tegenover zijn vriendin, bekende hij ook op het bureau en werd vastgezet. V. verklaarde eerder dat hij de telefonische stalking en bedreiging met verkrachting beschouwde 'als seksueel experiment', maar ontkende vandaag in de rechtbank dat hij opgewonden raakte van het steken van de vrouwen.

Het OM denkt echter dat hij ook daar opgewonden van raakte, maar zich heel bewust na het derde steekincident op 26 november 2018 enige tijd stilhield. Op 26 januari maakte hij in Barsingerhorn zijn vierde slachtoffer.

Volgens deskundigen lijdt hij onder meer aan een borderline-stoornis, wat hij zelf niet herkent, maar door de officier wordt aangegrepen om hem als verminderd toerekeningsvatbaar te beschouwen. Toch is hij wat haar betreft toerekeningsvatbaar en gevaarlijk genoeg voor een lange celstraf.

In het verlengde van die celstraf is tbs met dwangverpleging volgens haar 'de enige optie om de maatschappij ook op langere termijn te beschermen tegen nieuwe geweldsdelicten' van de verdachte, al is V.'s advocaat het daarmee niet eens. Hij twijfelt bij meerdere tenlasteleggingen aan de veronderstelde voorbedachte rade.